De explosieve groei van de Antwerpse stadsbevolking in de 19de eeuw bracht de volksgezondheid in gevaar. De cholera-epidemie van 1866 waarbij 59% van de besmette personen overleed, maakte dit pijnlijk duidelijk. De stad Antwerpen reageerde met de oprichting van de stedelijke Gezondheidsdienst die alle taken voor de sanering van de openbare ruimte en bestrijding van ziektes moest coördineren.
Hoe krijgen we een zicht op de besmettingen? Hoe zetten we een systeem op om epidemies zo vlug mogelijk in te dijken? Hoe zorgen we ervoor dat huiseigenaren snel reageren op onze richtlijnen? Dit waren de vragen waarmee de 23 ambtenaren van deze dienst dagelijks worstelden. Helaas klinken ze ons vandaag vertrouwd in de oren. Het archief van de stedelijke Gezondheidsdienst is nu volledig geïnventariseerd en wacht op onderzoekers.